چه اشتباهی کردم که اسمتو آوردم

خوبیش اینه لااقل واست قسم نخوردم

راستی چه عالمی بود اگه بدها نبودن

دیشب تا صبح نشستم زیر نگاه مهتاب

تو خیلی خوبی اما فقط تو عالم خواب

حرفای عاشقونه همش مال قدیمه

مثه همون حرفا که ما به هم زدیمه

هر وعده ای که دادی به هر کسی عمل کن

غصه هاشو یه جوری با مهربونی حل کن

نذار که عشقت واسش مشکل و دردسر شه

نذار که از دست تو راهی سفر مرگ شه

چه وقتهایی تلف شد با تو سر قرارا

تکلیفا روشن میشه همیشه تو بهارا

گناه تو همین بود نداشتن صداقت

اما گناه من بود نکردن خیانت

سفیدی نگاهت نابه شبیه برفه

آب میشه زود و فقط به قیمت یه حرفه

دیگه خدا نگهدار لحظه های قیمتی

منو ببخش عزیزم هر کی داره قسمتی

دنیا رو هم اگه بدی دلم ازت صاف نمیشه

دلی که بشکنه و کدر شه شفاف نمی شه

نه دیگه دوست دارم محاله باورم بشه

دوست دارم محال تو دلم جا بشه

حیف اون بتی که از تو برای خودم ساخته بودم

من مقصر نبودم چون تو رو نشناخته بودم

اصل مطلب اینه برو پی کار خودت

دیگه نمی خوامت

خودم نمیگم ولی دلم میگه

لعنت به تو و روز تولدت

حیف لحظه های خوبی که برای تو گذاشتم

حیف غصه ای که خوردم چون ازت خبر نداشتم

حیف اون روزها که کلی ناز چشاتو کشیدم

حیف شوقی که تو گفتی داری اما من ندیدم

حیف حرفای قشنگی که برای تو نوشتم

حیف رویام که برای تو از قشنگیاش گذشتم

حیف شبهایی که نشستم با خیالت زیر مهتاب

حیف وقتی که تلف شد واسه دیدنت توی خواب

حیف با وفای من

حیف عشق و اعتمادم

حیف اون هدیه که عاشقونه به تو دادم

حیف فرصت های نقره ام

حیف عمرم و دقیقه ام

حیف هر چی به تو گفتم

راس راسی حیف سلیقه ام

حیف اشکهایی که ریختم واسه تو دم سپیده

حیف احساس طلاییم

حیف این عشق و عقیده

حیف شادیم تو روزی که میگن تولدت بود

حیف عاشقیم که همش کار خودت بود

حیف اون همه کارها که به خاطر تو نکردم

حیف نازی که کشیدم چون که طاقت نیاوردم

حیف اون کسی که یه عالم عاشقم بود توی رویا

حیف که تو رسیدی و اونو دادمش به دریا

حیف چیزی که ندارم

حیف ذوقی که نکردی

حیف گرمای دستم که سپردمش به سردی

حیف قلبم که یه روزی دادمش به تو امانت

حیف اعتماد اون روز حیف واژه ی خیانت

حیف اون شبی که گفتم پیش تو کمه ستاره

حیف اون حرفا که گفتی گفتم اشکالی نداره

حیف چشمهایی که گفتم به تو با لب خندون

حیف آرزوی دیدار با تو بودن زیر بارون

حیف هر چی که سپردم

حیف هرچی که نبودی

حیف تکلیفم که روشن نشد تا تو بودی

ما که رفتیم ولی یادت باشه دیونه بودیم

واسه تو یه عمر اسیر تو کنج خوته بودیم

ما که رفتیم تو بمون با هر کی که دوسش داری

با اونی که جای من سر روی شونش می ذاری

ما که رفتیم ولی این رسم وفا داری نبود

قصه ی چشمای تو واسم تکراری نبود

ما که رفتیم تو میمونی و عشق جدید

خدا نکنه بشنوم جدا شدید

ما که رفتیم ولی مزد دستای ما این نبود

دل ما لایق اینکه بذاریش زمین نبود

ما که رفتیم ولیکن قدر تو دونسته بودیم

بیشترم خواسته بودیم ولی نتونسته بودیم

ما که رفتیم تو برو دست بده با دیگری

به قول حافظ ما هم داریم یه یار سفری

ما که رفتیم تو بشین زیر نگاه عاشقش

آرزوم اینه فقط تلف نشه دقایقش

ما که رفتیم تو برو دنبال طالعت

ببین سال دیگه کی میاد تولدت

ما که رفتیم تو برو با اونی که از راه اومده

اونی که با اومدنش خنجر به قلب من زده

ما که رفتیم دل ندیم دیگه به عشق کاغذی

لااقل میومدی پیشم واسه خدا حافظی

عاشقا دروغ میگن

آدمای مهربون و با وفا دروغ میگن

اونا که میگن تا همیشه دیونتن بی پرده میگم دروغ میگن

اونا که میان به این بهونه ها

اونا که با قسم و آیه می خوان بهت بگن

تاقیامت نمی شن ازت جدا دروغ می گن